Operatie 3

 Zo hé, zie net dat ik 16 juni voor het laatst een blog geschreven heb. Dat is dus bijna 3 maanden terug alweer.😐

Ik denk toch dat ik het expres een tijdje opzij geschoven heb omdat het toch wel confronterend is.
Ik wil gewoon leven! Het achter me laten...maar dat is natuurlijk helemaal geen optie. Kanker blijft voor altijd een onderdeel van mijn leven, hopelijk wel op de achtergrond.
In het boek van Fien Vermeulen las ik: "Je hebt een leven voor de kanker en een leven na de kanker" en dat is dus precies hoe het is. Je kunt het niet vergelijken met een gebroken been of een blindedarm-ontsteking. Maar dat weet je dus pas als je het zelf meemaakt en hopelijk maken jullie het nooit mee.

Gisteren ben ik weer geopereerd. Dit keer stond er een operatie op de planning omdat mijn borst eigenlijk gewoon keihard is.
Nadat het implantaat erin zat, zijn ze gaan bestralen en dit heeft er onder andere voor gezorgd dat mijn borst erg hard is geworden. Er zit een heel kapsel om het implantaat heen. Mijn borst is hierdoor helemaal naar boven gaan zitten (ineengekrompen) en heel hard geworden. Net een steen. Hierdoor heb ik ook rugklachten omdat het zo enorm trekt.

Maar gelukkig was ik nu eindelijk aan de beurt voor de operatie.
Ik moest me gisteren melden om 08.30 en zou om 10.00 geopereerd worden. Ik moest me nuchter melden dus had al best trek, en vooral dorst.
Nadat ik me gemeld had op de 6e verdieping, kreeg ik een kamer toegewezen en werd ik voorbereid op de operatie. De plastisch chirurg heeft me helemaal ondergetekend en de verpleegster zette nog even een pijl bij de goede borst👀
We waren in de veronderstelling dat ik gelijk dezelfde dag naar huis mocht maar ik moest toch een nachtje blijven. Dat is dus standaard bij deze operatie omdat ik ook standaard antibiotica kreeg ter voorkoming van infecties.
Het zou allemaal wat langer duren maar toch werd ik opeens om kwart voor 10 al opgehaald. Ik werd naar de pre-operatie-ruimte gebracht waar ik een infuus geprikt kreeg en waar er wat slangen aan me werden gehangen. Ik zou de anesthesist Tom krijgen, een man waar iedereen erg van onder de indruk was, dus ik was natuurlijk erg benieuwd😉
Toen werd ik naar de operatiekamer gereden, waar iedereen al druk in de weer was met de voorbereidingen van de operatie en waar ik Tom trof...ze hadden niet gelogen, dit was best een leukerdje😜

Ik werd al snel onder verdoving gebracht en rond 14.00 werd ik wakker op de uitslaapkamer. Ik kreeg een waterijsje (nog steeds geen idee waarom??) en werd even later naar mijn kamer gebracht.
Ik was zo duf als een konijn dus vond het niet zo heel erg dat Stef pas half 4 kwam. Maar wel heel erg blij om hem te zien😍
Volgens mij heb ik, toen hij er zat, wel wat geslapen dus heel gezellig was ik niet.
Stef ging weer naar huis en ik heb even lekker wat gegeten en uitgerust.
Rond een uur of 20 werd ik naar een andere kamer gereden, waar al iemand lag.
Nou, daar heb ik wat verhalen gehoord😂 Er lang een ras-Amsterdamse. Een druktemaker maar wat een geweldig mens. Zij had zoveel meegemaakt, de bijzonderste dingen. Wel wat afleiding dus...

Om 22.45 ben ik gaan slapen. Helaas ging dat niet zo heel makkelijk. Ik mocht op mijn zij liggen maar dat deed zoveel pijn dat ik op mijn rug ben gaan liggen. Ik kwam niet in slaap. Om 00.00 heb ik een slaappil gekregen en ook daarbij lukte het slapen niet. Het was warm, de bedden waren te kort en ik lag ook voor geen meter op mijn rug. Uiteindelijk ben ik toch nog 2 uurtjes in slaap gevallen.

Om 8.00 werd ik wakker en kreeg ik een lekker ontbijtje. De plastich chirurg kwam langs en vertelde dat ze het er goed uit vond zien. De operatie was best nog pittig, en duurde iets langer dan verwacht (2 uurtjes) Het kapsel bleek mega-stug en wel 1 cm dik. Zij had dit nog nooit meegemaakt. De borst is ook 2 cm lager gezet want door het ineenkrompen was hij ook omhoog gegaan. Verder hebben ze er dus vetcellen bijgedaan vanuit mijn heupen, waardoor deze nu bont en blauw zijn (lipofilling)
Ze vertelde dat de vetcellen pas over 3 maanden echt hun werk gaan doen. 
Ze zei er ook bij dat ze hoopte dat ik de klachten niet nog terugkrijg maar dat het zeker wel zou kunnen....duimen dus. En anders zou ik voor een borst kunnen gaan van eigen weefsel. Hier gebruiken ze het vetweefsel van je buik voor, een mega-operatie van wel 12 uur met naast je borst ook een flinke buikwond. Op dit moment zit ik daar echt niet op te wachten...

Ik ben lekker gaan douchen en om 11.00 werd ik opgehaald door Stef. Heerlijk weer naar huis!
Thuis was mijn hele huisje weer aan kant (mijn schoonouders gedaan💖) en had Tom slingers opgehangen. Toen ze uit school kwamen, hebben we gezellig een taartje gegeten om te vieren dat ik weer thuis ben.

Fotootje van hoe mijn heup er nu uitziet na de liposuctie....😱