Gisterenochtend weer een aantal afspraken staan bij het AVL.
In eerste instantie moesten we er om 10.50 zijn voor de ECG maar omdat ik een rare plek op mijn borst ontdekte en me daar nogal druk om maakte, konden we eerder terecht bij de verpleegkundige daar.
Ik maak me tegenwoordig veel sneller druk als ik iets voel of iets vreemds zie aan mijn lichaam...helemaal bij mijn borst natuurlijk...
Eerst brachten we de kids naar de liefste oppas die er bestaat, namelijk Rosanne💓, die samen met mijn lieve tante Ellis een paar uurtjes met de kinderen ging doorbrengen. Ik breng de kids graag naar Rosanne. Thijn is helemaal gek op haar. Rosanne verwent ze altijd een beetje...doet spelletjes met ze, gaat met ze banjeren en geeft ze gewoon heel veel liefde. Net als alle andere lieve mensen om me heen natuurlijk, maar Rosanne is gewoon heel speciaal! 💝
We namen plaats in de wachtkamer van het AVL. Hier sprak ik een meisje van mijn leeftijd die midden in de chemokuren zat...ik raakte met haar in gesprek en zij vertelde mij dat ze dezelfde kuur heeft gehad die ik zou krijgen en dat ze wel voor de coldcap had gekozen. Een coldcap is een soort van koud hoedje dat je opkrijgt tijdens de chemo (ijskoud) wat je hoofdhuid verkoelt zodat je kans hebt om (meer) haar te behouden. Haar is ook verteld dat het niet veel zou opbrengen maar ze had dus nog behoorlijk wat haar. Het was hier en daar wel wat dunner maar het viel mij reuze mee. Ze raadde me aan het toch te proberen (een coldcap is namelijk niet fijn) omdat het bij haar toch echt resultaat had. Ze zei ook 'doordat ik wat meer haar behield, voelde ik me toch minder een patiënt. Fijn om zoiets van iemand te horen die het ook echt 'meemaakte'...
We werden rond 10.30 binnengeroepen door een wederom hele lieve arts.
Ze heeft even gekeken en zag niks bijzonders aan mijn borst. De plek was waarschijnlijk gewoon een bloeduitstorting...gelukkig. Toch maar opgegeven voor de coldcap....In ieder geval om te proberen.
Hierna 'rennen' naar de afspraak bij de arts voor de ECG. Nou, die was binnen 5 minuten klaar.
Toen om 11.00 bloedprikken...ook daar stond ik binnen 10 seconden weer 'buiten'.
Rond 11.10 zaten we in de wachtkamer bij radiologie. Ze gingen 2 jodiummarkers plaatsen. Deze geven aan waar de tumor precies zit en waar de klier onder mijn oksel zit. Dit is belangrijk voor de operatie die na de chemokuur volgt.
Ondertussen kreeg ik even een paar foto's door van Rosanne en Ellis met de kids die ze hadden meegenomen naar het Twiske; genieten😊
Om 11.20 werd ik binnengeroepen. Er zouden dus 2 markers geplaatst worden. Dit werd verdoofd. Het enige wat niet verdoofd zou worden, was de tumor en daar moesten ze dus ook in prikken😓Niet fijn...Hierna moesten ze hetzelfde doen onder mijn oksel, wat een secuur werkje was omdat deze klier natuurlijk een stuk kleiner is...gelukkig lag ik goed stil..ik heb het maar een beetje ondergaan...geknepen in de handdoek die ik nog in mijn hand had en op tanden gebeten😥
Het is naast dat het pijnlijk is, ook gewoon best emotioneel. Ze prikken in dat stomme ding in mijn borst...
Toen ik thuis kwam, was ik bekaf....'s middags wel nog even met Tom naar de boksclinic geweest die Stef gaf voor zijn collega's (en mijn collega's)...fijn om ze weer even te zien.
Toen ik thuiskwam, stond er gelukkig een heerlijke bak met erwtensoep voor me klaar die mijn schoonmoeder had gemaakt. Zooo lekker😋
Volgende week 3 afspraken. Woensdag de PET-scan. Donderdag wat afspraken (weet nu al niet meer wat) en vrijdag de afspraak voor de uitslag van het genen-onderzoek...Drukke en spannende week...
Uitslag PET-scan duurt trouwens ook nog een week...
In eerste instantie moesten we er om 10.50 zijn voor de ECG maar omdat ik een rare plek op mijn borst ontdekte en me daar nogal druk om maakte, konden we eerder terecht bij de verpleegkundige daar.
Ik maak me tegenwoordig veel sneller druk als ik iets voel of iets vreemds zie aan mijn lichaam...helemaal bij mijn borst natuurlijk...
Eerst brachten we de kids naar de liefste oppas die er bestaat, namelijk Rosanne💓, die samen met mijn lieve tante Ellis een paar uurtjes met de kinderen ging doorbrengen. Ik breng de kids graag naar Rosanne. Thijn is helemaal gek op haar. Rosanne verwent ze altijd een beetje...doet spelletjes met ze, gaat met ze banjeren en geeft ze gewoon heel veel liefde. Net als alle andere lieve mensen om me heen natuurlijk, maar Rosanne is gewoon heel speciaal! 💝
We namen plaats in de wachtkamer van het AVL. Hier sprak ik een meisje van mijn leeftijd die midden in de chemokuren zat...ik raakte met haar in gesprek en zij vertelde mij dat ze dezelfde kuur heeft gehad die ik zou krijgen en dat ze wel voor de coldcap had gekozen. Een coldcap is een soort van koud hoedje dat je opkrijgt tijdens de chemo (ijskoud) wat je hoofdhuid verkoelt zodat je kans hebt om (meer) haar te behouden. Haar is ook verteld dat het niet veel zou opbrengen maar ze had dus nog behoorlijk wat haar. Het was hier en daar wel wat dunner maar het viel mij reuze mee. Ze raadde me aan het toch te proberen (een coldcap is namelijk niet fijn) omdat het bij haar toch echt resultaat had. Ze zei ook 'doordat ik wat meer haar behield, voelde ik me toch minder een patiënt. Fijn om zoiets van iemand te horen die het ook echt 'meemaakte'...
We werden rond 10.30 binnengeroepen door een wederom hele lieve arts.
Ze heeft even gekeken en zag niks bijzonders aan mijn borst. De plek was waarschijnlijk gewoon een bloeduitstorting...gelukkig. Toch maar opgegeven voor de coldcap....In ieder geval om te proberen.
Hierna 'rennen' naar de afspraak bij de arts voor de ECG. Nou, die was binnen 5 minuten klaar.
Toen om 11.00 bloedprikken...ook daar stond ik binnen 10 seconden weer 'buiten'.
Rond 11.10 zaten we in de wachtkamer bij radiologie. Ze gingen 2 jodiummarkers plaatsen. Deze geven aan waar de tumor precies zit en waar de klier onder mijn oksel zit. Dit is belangrijk voor de operatie die na de chemokuur volgt.
Ondertussen kreeg ik even een paar foto's door van Rosanne en Ellis met de kids die ze hadden meegenomen naar het Twiske; genieten😊
Om 11.20 werd ik binnengeroepen. Er zouden dus 2 markers geplaatst worden. Dit werd verdoofd. Het enige wat niet verdoofd zou worden, was de tumor en daar moesten ze dus ook in prikken😓Niet fijn...Hierna moesten ze hetzelfde doen onder mijn oksel, wat een secuur werkje was omdat deze klier natuurlijk een stuk kleiner is...gelukkig lag ik goed stil..ik heb het maar een beetje ondergaan...geknepen in de handdoek die ik nog in mijn hand had en op tanden gebeten😥
Het is naast dat het pijnlijk is, ook gewoon best emotioneel. Ze prikken in dat stomme ding in mijn borst...
Toen ik thuis kwam, was ik bekaf....'s middags wel nog even met Tom naar de boksclinic geweest die Stef gaf voor zijn collega's (en mijn collega's)...fijn om ze weer even te zien.
Toen ik thuiskwam, stond er gelukkig een heerlijke bak met erwtensoep voor me klaar die mijn schoonmoeder had gemaakt. Zooo lekker😋
Volgende week 3 afspraken. Woensdag de PET-scan. Donderdag wat afspraken (weet nu al niet meer wat) en vrijdag de afspraak voor de uitslag van het genen-onderzoek...Drukke en spannende week...
Uitslag PET-scan duurt trouwens ook nog een week...
Reacties
Een reactie posten