Kuur 4!

Vrijdag 26/3

We zitten in het AVL, op veilige afstand van anderen...

Bij binnenkomst werden we 'opgevangen' door personeel achter een lange tafel. Er werd ons verteld dat Stef niet mee mocht de dagbehandeling op; hij mag dus niet bij de chemo aanwezig zijn. Daar was ik niet van op de hoogte gebracht maar ik vind het wel goed dat ze maatregelen treffen om de kans op besmetting zo klein mogelijk te houden.  Nadat we onze handen gedesinfecteerd hadden, mochten we verder lopen.

Eerst bloed prikken... mijn rechterarm doet een beetje pijn de afgelopen dagen (wellicht littekenweefsel of een zenuw per ongeluk geraakt met prikken) dus werd mijn linkerarm geprikt.
Om 13.55 wegen en meten. Gelukkig is mijn hartslag duidelijk lager dan 2 weken ervoor...nu 77 ipv rond de 100. Fijn!

Om 14.10 hadden we een afspraak bij dr. Rodjan.
Ze vroeg me of ik nog gevoeld had op de plek bij de tumor. Eigenlijk niet echt...ik blijf er liever af.
Zij heeft even gevoeld en vertelde dat de tumor kleiner leek te zijn. Dat is supernieuws!!! Blijkt die rottroep toch nog iets te doen💪

Om 15.15 chemo-tijd. Ik ben de hele dag al misselijk terwijl ik nog geen chemo in mijn lijf heb.
Volgens de verpleegster is dit iets wat veel mensen met chemo hebben...iets psychisch. Dat klopt wel...op dagen dat ik me wel goed voel en aan de chemo denk, word ik ook gewoon misselijk, bizar.
Terwijl ik in mijn bed lig te wachten op de chemo, krijg ik opeens heel veel appjes op mijn telefoon met mensen die mij succes en sterkte wensen. Blijkt Stef vanaf het dakterras (waar hij nu zit te wachten op mij) geregeld te hebben hahaha zo leuk! Ben ik toch niet helemaal alleen💕

Om 17.00 zit alles erin en mag ik naar huis...misselijk als niet tevoren loop ik naar Stef en ga ik mee naar huis. Toch nog wat gegeten 's avonds en op de bank viel ik al in slaap...

vrijdag 27/3

Goede nacht gehad maar werd gelijk weer misselijk wakker en nu om 12.00 ben ik nog steeds misselijk...om 17.30 krijg ik de injectie en weet ik dat ik weer een paar dagen uit de roulatie zal zijn😓