Afspraak chirurg

Vandaag om 9.20 hadden we een afspraak bij de chirurg. 

Gisteren een leuk dagje gehad met onze mannen. Tom was jarig en we zijn een dagje naar het Spoorwegmuseum geweest. Echt een week van uitersten maar wel een fijne afleiding...

Vrijdag voor Thijns verjaardag (hij is zondag echt jarig) naar het strand en zaterdag feestje voor de familie.

Maar vandaag dus afspraak bij de chirurg...Een andere chirurg dan degene die de operatie gedaan heeft omdat deze op vakantie is.

Dit gesprek was wel wat fijner (minder deprimerend) dan het gesprek van afgelopen donderdag gelukkig.

Ik zat sinds donderdag echt in een dip. 
Ik merk dat het op een gegeven moment wel land en een plekje krijgt. Je krijgt als het ware wat meer overzicht. (in eerste instantie komt er zoveel op je af)

Ik was dus iets rustiger dan afgelopen donderdag maar dat maakt het gesprek wel weer spannend, niet wetende of er nog meer shit op je af komt.

De chirurg vroeg me hoe het met me ging. Ze vertelde dat de chemo zeker wel zijn werk heeft gedaan maar dat het tumorgebied in mijn borst nog te groot is en ook de aangedane klieren onder mijn oksel. Dit hadden ze zelf ook niet verwacht, merkte ik uit het gesprek.

Dat de tumor door de klier is 'doorgebroken' onder mijn oksel is zeker niet fijn en geeft meer kans op uitzaaiingen. Op de PET-scan van januari/februari waren geen uitzaaiingen te zien (micro-uitzaaiingen zijn daar niet op te zien) Ze verwachten niet dat er nu opeens wel duidelijk uitzaaiingen te zien zijn gelukkig. En als er al micro-uitzaaiingen waren, zijn deze ook wel aangepakt door de chemo. 

Toch weet je dit soort dingen nooit zeker en blijft het angstig....In hoeverre zal de tumor ook in het weefsel zitten eromheen? Zijn er echt niet meer uitzaaiingen?
Na de operatie worden de klieren ook op kweek gezet en zal er meer duidelijk worden over dit gebied. Spannend dus.

De arts zei wel dat de behandeling nog steeds wordt gegeven met doel om te genezen dus dat is voor mij wel echt een opluchting.

Ze vertelde ook dat de hormoontherapie die ik nu krijg (maandag eerste injectie gekregen en vanaf die dag ook de anti-hormoontabletten gaan slikken) ook echt gaan helpen de tumor aan te pakken. Deze vorm werkt het beste tegen mijn type kanker. Ik krijg 10 jaar hormoontherapie en de bedoeling is dat dit de kanker aanpakt. Na die 10 jaar hoop je dat de kanker niet meer terugkomt maar dat is altijd afwachten.

Donderdag heb ik een afspraak bij de plastisch chirurg. Dan wordt er gekeken wat voor reconstructie er mogelijk is en alles daar omheen. 
Ik ben vrijwel zeker dat ik een reconstructie wil omdat het mij vreselijk lijkt om geen borst meer te hebben maar als het het beste is om geen borst te hebben, vind ik het ook allemaal prima. Als ik maar blijf leven.

Ik heb online een keuzehulp gedaan m.b.t. de reconstructie. Voorheen leek het me fijn om een reconstructie van eigen weefsel te krijgen maar nu lees ik toch dat de operatie wel 12 uur kan duren en dat er ook een groot litteken achterblijft op je buik. Alle keuzes hebben gevolgen natuurlijk. (en er zijn best veel keuzes) Dit bespreken we dus donderdag weer...

Wat een traject....😓