Daar loop ik dan, in mijn joggingbroek met slippers eronder en een zak met een drain erin. Even een rondje naar de vuilnisbak en weer terug.
Geen make-up op, haar door de war (haha, ok dat is het enige wat niet kan...). Ik voel me echt kwetsbaar, vooral door die drain. Die drainslang zit vast in mijn zij en komt uit in een fles. Het teveel aan wondvocht en bloed wordt daarin afgevoerd.
Deze drain is echt nog wel nodig en wordt pas 'ontkoppeld' als ik 2 dagen 20 ml of minder vocht afvoer of na 2 weken. Vanochtend was het nog 90 ml dus ben er nog niet.
Zit ook giga in de weg met slapen en ik moet de zak steeds meeslepen. Blij als ik daar vanaf ben; wellicht slaap ik dan ook wat beter.
Tja, momenteel is het maar even zo. Het is natuurlijk geen modeshow, ik ben ziek. Maar toch zou ik heel blij zijn als ik me weer een beetje normaal zou voelen. Mijn haar weer wat langer, nageltjes mooi, make-up op.
Het is nu een week geleden dat ik geopereerd ben en ik voel me redelijk. Pijn is te doen met pijnmedicatie gelukkig. Alleen valt de diclofenac niet best; heb veel last van buikpijn hiervan. Dit is een bijwerking. Ik lig echt wakker van de pijn in mijn buik (en het op mijn rug slapen) Vannacht ga ik eens zonder diclofenac proberen...kijken of dat gaat.
Ik vind wel weer een beetje mijn weg in huis en kan al wat kleine dingetjes. Lig niet meer de hele dag in bed ook. Stef doet alles in huis, zo vreselijk lief.
Iedere dag doe ik braaf mijn fysiotherapie oefeningen en ik merk dat het wat soepeler wordt.
Gaat de goede kant op! Nu hopen dat ik geen infectie krijg want dat kan nog steeds. Fingers crossed👍🍀
Reacties
Een reactie posten