Bestralingen

 Het is gestart, deel #1049999 van het kanker-traject, de bestralingen.

In totaal krijg ik 15 bestralingen, iedere werkdag 1.
Gisteren mijn eerste bestraling gehad. Ik ging er eigenlijk heel relaxed naartoe...in ieder geval relaxed in mijn hoofd want ik zat al flink achter mijn adem sinds de dag ervoor. Blijkbaar vond ik het spannender dan ik dacht....vreemd he dat je lichaam en hoofd zo apart van elkaar kunnen werken..😐

We gingen met zijn 4tjes heen. Mijn schoonzus Ola was net getest op corona en aangezien mijn ouders haar nog gezien hadden, konden zij niet op de kids passen. De uitslag komt waarschijnlijk vandaag dus dat is even afwachten...Gezins'uitje' dus...
Ik moest om 11.00 aanwezig zijn. Stef bleef met de kids in de auto en ik ging alleen naar binnen met mondkapje.

Even de afspraken opgevraagd bij de balie en gelijk een recept gevraagd voor een crèmetje om het soepel te houden. Na een aantal keer bestralen, kan je huid rood en pijnlijk gaan worden; hier is weer een andere crème voor en daar kan ik naar vragen, mocht ik last krijgen.
De bestralingsarts kwam me al ophalen, want ik stond (zoals gewoonlijk) weer even te lang te kletsen:)

Vrolijk, haast huppelend ging ik mee. Even omkleden in een hokje en mee met de arts richting de bestralingsruimte. Hier werd me het een en ander verteld. Er waren 2 artsen aanwezig en 1 meisje, volgens mij een stagiaire. 
Ik mocht op de tafel gaan liggen. Er werden me dingen verteld, er werd aan me gewroet (moest op een bepaalde manier liggen, heeeeel stil) en er werd op me getekend. Op dat moment werd het toch wel erg spannend. Opeens wordt alles weer werkelijkheid. Lig ik dan😔
Ik heb geoefend op adem-commando, dus 40 seconden adem inhouden omdat de bestraling dan niet zo dicht bij je hart komt. Ik moet dit 6 keer uitvoeren...best pittig.
1 keer om het bestralingsplan te controleren en dan nog 5 keer omdat ik op 5 verschillende plekken bestraald word.
Check, ook weer gedaan✅
Snel omkleden en naar mijn mannen in de auto. Die middag en avond smeer ik mijn borst in met de crème, gelukkig nu nog geen last van rode, pijnlijke plekken. Op naar de volgende.

Vanochtend moest ik naar de fysio toe. Op de terugweg even langs de Wala gereden en 2 nieuwe spijkerbroeken gekocht omdat de andere niet lekker meer zitten. Ben toch echt wel 9 kilo aangekomen door alles.
Terwijl ik allerlei dingen pas, voel ik me niet fijn. Dit is niet mijn lijf, dit is niet mijn haar. Ik zie er gewoon niet uit als mezelf....En dat maakt het verdomd lastig om kleding te passen. Het liefst zou ik de hele dag in mijn joggingbroek lopen totdat dit allemaal achter de rug is. Maar ik gun mezelf toch wel wat nieuwe kleding, omdat het leven doorgaat en niet stilstaat. Ik wil dat niet. Ik wil doorgaan en daar horen ook nieuwe kleren bij, hoe raar het nu ook voelt....

Ok, ik moet rennen, op naar bestraling 2/15👊