Energielevel->0

 Ik ben moe, heel moe. En op...

Het eerste (bijna) jaar was een jaar van overleven, behandeling op en af...en ik ben er nog lang niet maar toch heb ik het gevoel dat ik naar het einde van het traject toewerk. Dit is natuurlijk enerzijds superfijn. Maar aan de andere kant doodeng. Ik kan niet zeggen dat ik beter ben als de behandelingen achter de rug zijn...het voelt alsof ik altijd ziek blijf omdat de angst er altijd zal blijven.
Eigenlijk ben ik nu 'genezen' want de kanker is weggehaald, enerzijds door de chemo, anderzijds door de operaties.
Maar daarnaast kan niemand mij vertellen of er misschien toch ergens een celletje is achtergebleven in mijn lichaam....zal de kanker ooit terugkomen? Die kans is gewoon reëel. Zal ik oud worden; dit kan ik alleen maar hopen, maar ik ben blij met alle jaren die ik nog heb.
Ik wil genieten, zonder angst leven, zorgeloos zijn. En dit ga ik ook zeker proberen.

Ik ben ziek en slik momenteel 10 chemotabletten per dag maar ik WIL zo graag weer de oude zijn...

Momenteel neem ik teveel hooi op mijn vork, dat merk ik aan alles. Om 14.00 wil ik er volop voor de kids zijn en ik vind dat ik dat ook moet want de hele ochtend heb ik toch al mijn rust kunnen nemen...?Verder wil ik een paar kilo kwijt, dus niet teveel tussendoortjes nemen, ook wil ik iedere dag wel 'even' een fikse wandeling maken of wat sporten. Gezond eten dus ook een lekkere maaltijd om 18.00.....en ga zo maar door. Verder een lief mannetje van 4 die nog steeds niet op het toilet poept, ook dit brengt zorgen met zich mee en dan heb ik het nog niet eens gehad over onze pre-puber van 10...Het zijn de liefste mannetjes van de wereld maar ze nemen ook veel energie.
In de avond ben ik op...echt op...de nacht heb ik om bij te slapen om de volgende ochtend weer al mijn energie op te maken die ik heb...geen reserves dus en dat gaat met opbreken. Ik moet dus wat gas gaan terugnemen...lastig...

Daarbij komt nu ook het psychische aspect om de hoek kijken, de verwerking, de angsten...
Ik ben gewoon bang! Bang dat de kanker terugkomt, bang dat er uitzaaiingen zullen zijn of komen en bang dat ik nog maar een paar jaar heb. Ik wil mijn kindjes zien opgroeien! 😥

Ik ben dus nog lang niet beter...en dat sucks...

Hieronder een foto van die stomme chemotabletten die ik slik...10 per dag😳